Skip to content

Fizykoterapia

 

Fizykoterapia

Fizykoterapia jest jedną z wielu form leczenia w fizjoterapii. Wykorzystuje się w niej różne bodźce i zjawiska fizyczne oddziałujące na organizm człowieka w celach leczniczych. Zaliczamy do nich między innymi laseroterapię, magnetoterapię, elektroterapię, ultrasonoterapię, haloterapię czy krioterapię. W fizykoterapii wykorzystuje się również połączenie co najmniej 2 czynników fizykalnych jednocześnie czyli tak zwaną terapię skojarzoną. Celem fizykoterapii jest usprawnianie i przyspieszanie procesu rekonwalescencji tkanek objętych procesami chorobowymi oraz uśmierzanie dolegliwości bólowych w przewlekłych schorzeniach.

 

 

Magneto Stym / Tesla Stym Funkcjonalna Magnetyczna Stymulacja (FMS)

FMS łączy w sobie magnetoterapie i elektroterapię. Pole elektromagnetyczne przenika przez ubranie oraz skórę i dochodzi do tkanek miękkich (mięśni, ścięgien, więzadeł i nerwów ) a także kości i przyczynia się do szybszego gojenia się ran, aktywacji i rozluźnienia mięśni oraz złagodzenia bólu. FMS umożliwia stymulacje głębokich struktur mięśniowych. Ręczny aplikator umożliwia łatwe odnalezienie jednostek motorycznych, co umożliwia skuteczną stymulację, natomiast fotel służy do bezkontaktowej magnetoelektrostymulacji mięśni dna miednicy.

Wskazania:

  • ostry ból układu mięśniowo-kostnego,
  • degeneratywny reumatyzm,
  • neuropatie: motoryczne, czuciowe, czuciowo-motoryczne, mononeuropatie, polineuropatie,
  • stany pourazowe,
  • rehabilitacja po unieruchomieniu,
  • urazy sportowe,
  • stany pooperacyjne,
  • leczenie złamań kości,
  • gojenie się ran,
  • nietrzymanie moczu,
  • rehabilitacja po radykalnej prostatektomii,
  • nietrzymanie stolca,
  • przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, zaburzenia erekcji.

Aplikator :

  • choroba zwyrodnieniowa stawów,
  • reumatoidalne zapalenie stawów,
  • osteoporoza,
  • staw rzekomy,
  • opóźniony zrost kostny,
  • owrzodzenia i zmiany troficzne podudzia,
  • infekcje bakteryjne skóry i tkanek miękkich,
  • bliznowce,
  • stymulacja mięśni w śpiączce (szybsze wybudzanie),
  • stan po udarze mózgu,
  • migrena i bóle naczynioruchowe głowy,
  • zaburzenia czynności nerwów czaszkowych i obwodowych,
  • stymulacja mięśni unieruchomionych pod gipsem,
  • bóle kręgosłupa, dyskopatia,

 

Fotel:

  • nietrzymanie moczu,
  • rehabilitacja po porodzie,
  • rehabilitacja po operacji,
  • zespół zapalenia stercza,
  • zaburzenia erekcji, dysfunkcje seksualne,
  • nietrzymanie kału,

 

 

Laser wysokoenergetyczny

Laser wysokoenergetyczny silnie działa na tkankę umożliwiając dotarcie do ogniska bólu. Metoda ta jest szybka, nieinwazyjna, bezbolesna i przede wszystkim skuteczna. Ma działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe, redukuje rozszerzenie naczyń krwionośnych i znacząco przyspiesza proces kształtowania się nowych naczyń włosowatych. Aktywuje drenaż limfatyczny oraz pozytywnie oddziałuje na receptory bólu i redukuje przekazywanie bodźców bólowych do mózgu. Laser wysokoenergetyczny zwiększa produkcje specyficznych enzymów do transportu tlenu, ułatwiając naprawę i regenerację uszkodzonych tkanek, przyspiesza gojenie się ran, wrzodów, zapalenia błony śluzowej, odleżyn, owrzodzeń i zmniejsza zniszczoną powierzchnię tkanki. Poprawia funkcję nerwów po uszkodzeniu jatrogennym lub urazowym.

Laser wysokoenergetyczny ma zastosowanie:

  • w medycynie ogólnej,
  • w rehabilitacji sportowej i fizjoterapii,
  • w terapii wspomagającej dla pacjentów z nowotworem,
  • leczenie schorzeń stóp.

Wskazania:

  • achillodynia (bolesność ścięgien piętowych),
  • naderwanie ścięgna/więzadła,
  • zapalenie rozcięgna podeszwowego,
  • skręcenie stawu,
  • stłuczenia,
  • chondromalacja rzepki,
  • halluksy,
  • zapalenie kaletki,
  • zapalenie stawów,
  • uszkodzenie łąkotek,
  • ostroga piętowa,
  • dyskopatia szyjna,
  • lumbalgia,
  • ischialgia,
  • neuralgia nerwu międzyżebrowego,
  • neuralgia nerwu twarzowego,
  • rwa ramienna,
  • i wiele innych.

 

Terapia ultradźwiękami

Ultradźwięki są to drgania mechaniczne o częstotliwości powyżej 20 kHz, czyli przekraczającej granicę słyszalności ucha ludzkiego. W fizykoterapii wykorzystuje się fale o częstotliwości 1 MHz i 3 MHz. Ultradźwięki posiadają trzy główne oddziaływania na tkanki, do których zalicza się:

  1. Działanie mechaniczne – tzw. mikromasaż, który jest spowodowany wahaniem ciśnień w przebiegu fali ultradźwiękowej.
  2. Działanie cieplne – fale ultradźwiękowe powodują rozgrzewanie tkanek i wytworzenie ciepła, którego rozproszenie jest uzależnione od rodzaju tkanki.
  3. Działanie fizykochemiczne – ultradźwięki wpływają na przyspieszenie rozpadu i przemianę białek, zwiększenie aktywności enzymatycznej i przyspieszenie metabolizmu.

Podsumowując ultradźwięki:

  • mają działanie przeciwbólowe,
  • zmniejszają napięcie mięśniowe,
  • wpływają na powstawanie związków aktywnych biologicznie,
  • wpływają na enzymy ustrojowe,
  • rozszerzają naczynia krwionośne,
  • hamują układ współczulny,
  • hamują procesy zapalne,
  • przyspieszają wchłanianie tkankowe,
  • wyzwalają substancje histaminopodobnych w ilościach aktywnych biologicznych.

Wskazania:

  • choroby zwyrodnieniowe i stany zapalne stawów,
  • bóle kręgosłupa,
  • rwa kulszowa,
  • dyskopatie,
  • lumbago,
  • krwiaki i siniaki,
  • zwapnienia tkanek miękkich,
  • blizny po zabiegach i urazach,
  • przykurcze,
  • ostroga piętowa,
  • halluksy,
  • zespół bolesnego barku,
  • stany przeciążeniowe: zespół kanału nadgarstka, łokieć tenisisty, łokieć golfizty,
  • stany zapalne tkanek miękkich: ścięgna, pochewki ścięgniste, mięśnie, powięzie,
  • stany pourazowe: stłuczenia, naciągnięcia, skręcenia zwichnięcia, krwiaki,
  • nerwobóle znanego pochodzenia,
  • nerwoból nerwu trójdzielnego,
  • bóle poamputacyjne.

 

Elektroterapia

Dział lecznictwa fizykalnego, w którym wykorzystuje się prąd stały oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości. Elektroterapia wpływa na:

  • przekrwienie czynne,
  • rozprowadzenie zakrzepów naczyniowych,
  • przyspieszenie wchłaniania się ognisk zapalnych,
  • poprawę krążenia,
  • regeneracje uszkodzonych mięśni,
  • przyspiesza regeneracje nerwów,
  • zmniejsza dolegliwości bólowych,
  • zwiększa pobudliwość nerwową.

Mechanizm działania biologicznego prądów stosowanych w elektroterapii jest złożony, ponieważ oprócz wpływu elektrofizjologicznego, który zachodzi w komórkach w grę wchodzą także mechanizmy odruchowe i humoralne, a w przypadku prądów dużej częstotliwości również ciepło, które powstaje w tkankach.

Wskazania:

  • nerwobóle,
  • artroza,
  • zespoły bólowe na tle choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa,
  • dyskopatie,
  • polineuropatie,
  • przewlekłe zapalenie nerwów,
  • rwa kulszowa,
  • rwa ramienna,
  • porażenia wiotkie,
  • porażenia obwodowe,
  • angioneuropatie,
  • zaburzenia krążenia obwodowego,
  • choroba zwyrodnieniowa stawów,
  • dystrofie mięśniowe,
  • zapalenia tkanek miękkich,
  • utrudniony zrost kostny,
  • choroby reumatyczne.

Wyróżnia się kilka rodzajów elektroterapii:

Jonoforeza – jest to zabieg polegający na wprowadzeniu do tkanek jonów leków za pomocą prądu stałego.

Galwanizacja – do zabiegu jest używany prąd stały, który powoduje zmianę pobudliwości tkanki nerwowej i mięśniowej.

Elektrostymulacja – to zabieg, w którym wykorzystuje się prąd impulsowy. Najczęściej wykonuje się elektrostymulacje nerwów i mięśni.

Prądy TENS – do zabiegu wykorzystywany jest prąd impulsowy o małej częstotliwości i wykorzystywany jest do zwalczania zarówno bólu ostrego i przewlekłego.

Prądy diadynamiczne – są to prądy powstające w wyniku prostowania prądu sinusoidalnie zmiennego. Mają działania przeciwbólowe, działanie przciwzapalne, przeciwobrzękowe, zwiększające miejscowe krążenie i ćwiczące mięśnie,

Prądy interferencyjne – powstają poprzez nakładanie się dwóch prądów sinusoidalnych średniej częstotliwości. Wywierają działanie przeciwbólowe, pobudzają do skurczów mięśnie szkieletowe, wpływają na autonomiczny układ nerwowy, zmniejszają napięcie nerwów współczulnych, pobudzają rozszerzenie naczyń krwionośnych i poprawia krążenie, poprawiają odżywiania tkanek i przemianę materii.

Prądy Kotza – są to prądy średniej częstotliwości, modulowane w małą częstotliwości. Służą do stymulacji mięśni w zaniku oraz mięśni u sportowców w celu zwiększeniu ich siły i masy.

Prądy Träberta – jest to jednokierunkowy, impulsowy prąd. Jego cechą jest silne działanie przeciwbólowe, które opiera się głównie na teorii bramki kontrolnej. Powoduje drżenie mięśni, wibracje i zmniejszając ich napięcie.

 

Terapia skojarzona

Stosuje się ja w fizykoterapii i polega na równoczesnym działaniu fal ultradźwiękowych (ultradźwięków) z zabiegiem elektroterapii. Podczas zabiegu aparat generuje fale ultradźwiękowe odpowiednio modulowane oraz mikroprądy, prądy średniej i niskiej częstotliwości  lub prądy TENS. Dzięki zastosowaniu dwóch bodźców fizykalnych podczas jednego zabiegu uzyskujemy dużo większe działanie rozluźniające, przeciwbólowe, przyspieszony i zwiększony efekt leczniczy oraz większego ukrwienia tkanek.

Wskazania:

  • zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa,
  • dyskopatie,
  • rwa kulszowa,
  • rwa udowa,
  • lumbago,
  • choroba zwyrodnieniowa stawów obwodowych,
  • przewlekła choroba reumatyczna stawów,
  • ostroga piętowa,
  • halluksy,
  • stany zapalne mięśni, powięzi, pochewek ścięgnistych i ścięgien,
  • stany pourazowe,
  • łokieć tenisisty/golfisty,
  • zespół bolesnego barku,
  • zespół kanału nadgarstka,
  • blizny po urazach i zabiegach operacyjnych,
  • bóle poamputacyjne,
  • zwapnienia tkanek,
  • nerwoból nerwu trójdzielnego,
  • nerwobóle znanego pochodzenia,
  • przykurcze.

 

 

Krioterapia

Jest to zabieg fizykoterapeutyczny, do którego używa się par ciekłego azotu (i nie tylko) o temperaturze ok. – 140oC i trwa on od 1 do 5 minut. Celem zabiegu jest przede wszystkim przyspieszenie krążenia krwi, a dzieje się to za sprawą zjawiska, które nazywamy Falą Lewisa. Jest to reakcja autonomicznego układu nerwowego i jest to mechanizm obronny organizmu przed odmrożeniem. Polega on na okresowym zwężaniu i rozszerzaniu naczyń krwionośnych.

Wskazania:

  • stany przeciążeniowe układu kostno-stawowego,
  • obrzęki po złamaniach i zwichnięciach,
  • stłuczenia,
  • urazy (w fazie ostrej),
  • RZS i choroby reumatoidalne tkanek miękkich,
  • zespoły bólowe (np. rwa kulszowa),
  • nerwobóle nerwów obwodowych,
  • choroba zwyrodnieniowa stawów,
  • przygotowanie do kinezyterapii w celu obniżenia napięcia mięśniowego i obniżenia dolegliwości bólowych.

 

 

Dostępność